Przypominamy w skrócie historyczne losy placówki, która niedawno skończyła 75 lat:
1 grudnia 1945 roku w jednym z pomieszczeń wałbrzyskiego ratusza rozpoczęła działalność pierwsza polska biblioteka publiczna. Jej pomysłodawczynią była Fryderyka Lieberman-Cohensius, a kierownikiem poeta Marian Jachimowicz.
Pierwszy księgozbiór stanowiło czternaście legendarnych już książek uzyskanych w wyniku odezwy, by „każdy Polak wyjeżdżający do Polski Centralnej przywiózł ze sobą książkę i ofiarował ją Bibliotece”. Z czasem książek przybywało i przestały się mieścić w ratuszowym pomieszczeniu.
Nowe, znacznie obszerniejsze miejsce, biblioteka znalazła w budynku przy ul. Sienkiewicza 2. Przeprowadziła się tam w maju 1946 roku, a pod koniec tego roku księgozbiór rozrósł się do 2550 i był największy na Dolnym Śląsku.
Z czasem zaczęły powstawał nowe filie w poszczególnych dzielnicach Wałbrzycha. W latach osiemdziesiątych wzrok wałbrzyskich bibliotekarzy spoczął na stojącej w Rynku kamienicy „Pod Czterema Atlantami”. Ówczesny dyrektor Bogusław Lamch „wychodził ją” w wałbrzyskich urzędach i pod koniec ósmej dekady ubiegłego wieku rozpoczęły się pierwsze prace projektowe.
W latach 1993-1995 biblioteka powoli zmieniała miejsce swojej działalności. Od tego czasu funkcjonuje w odnowionym, pięknym budynku jako Biblioteka pod Atlantami. Dziś jest ona nowoczesną instytucją, świadczącą wiele różnych usług. Nie zapomina jednak o swoich korzeniach i wciąż najważniejszymi jej podmiotami są Czytelnik i Książka.
Przez siedemdziesiąt pięć lat swojej działalności wałbrzyska biblioteka publiczna wypożyczyła miliony książek, czasopism i innych materiałów. Zorganizowała niezliczoną ilość spotkań autorskich, projekcji filmowych, warsztatów, konkursów. Przez te lata po jednej i drugiej stronie bibliotecznej lady spotkały się tysiące osób, które łączyła miłość do literatury.
opr.plr
foto: kadr z filmu / Biblioteka pod Atlantami
redakcja@walbrzych24.com