Weekendowe szczepienia bez rejestracji na Podzamczu

Cytuję użytkownika: donosiciel

To idź do lekarza tego od oczu.

Cytuję użytkownika: mieszkaniec piaskowej

Dzisiaj na Piaskowej debatę prowadziła taka grupsza kobieta. Zamiast zajmować się szczepieniami niech pomyśli o swoim stanie, mając tak grube nogi, bardzo opuchnięte to musi być chora. W takim wieku doprowadzić się do takiej wagi to trzeba ciężko łychą pracować. A później widziana była na starej kopalni i nie zwiedzała żadnej wystawy bo się do drzwi nie mieści, tylko zakłócała szczepienia. Słuchaj grupsza kobieta nie chcesz to się nie szczep, ale odp...l się od innych. Fit jest super.

Cytuję użytkownika: Ania

Mega! Jestem dumna, że Wałbrzych ma takiego Prezydenta!

Cytuję użytkownika: dziadek alojzy

50 osob w 3h? Nie widzialem a na lawce w parku obok siedzialem caly czas

Cytuję użytkownika: Ania

Mega! Jestem dumna, że Wałbrzych ma takiego Prezydenta!

Cytuję użytkownika: analityk medyczny

Informuję, że nadal w Polsce OBOWIĄZUJE MIĘDZYNARODOWY KODEKS NORYMBERSKI. Kodeks norymberski to międzynarodowy dokument regulujący zasady przeprowadzania eksperymentów i procedur medycznych na ludziach. Kodeks został opracowany przez aliancki Trybunał Wojskowy i przyjęty po norymberskim procesie lekarzy w 1947 roku. W jego wyniku wielu obywateli, w tym wielu lekarzy wysłano na szubienicę, w szczególności za przymusowe podawanie ludziom różnych szczepionek. Wyrok sądu w Norymberdze ustanowił również w 10 zasad, na które lekarze muszą się zgodzić w ramach przeprowadzania eksperymentów na ludziach. Zasady te zapisano w akceptowanym obecnie na całym świecie „kodeksie norymberskim”, który ustanowił nowy standard etycznych zachowań medycznych w okresie po II wojnie światowej w kwestii praw człowieka. Kodeks norymberski – zasady Oto 10 zasad kodeksu norymberskiego. 1. Absolutnie niezbędnym warunkiem przeprowadzenia eksperymentu medycznego na osobie jest jej dobrowolna zgoda. 2. Eksperyment medyczny powinien zaowocować korzystnymi dla społeczeństwa rezultatami, przy założeniu, że nie ma innych sposobów ich osiągnięcia (za pomocą innych metod badawczych), nie powinien być losowy. 3. Eksperyment powinien opierać się na danych uzyskanych w badaniach laboratoryjnych na zwierzętach, znajomości historii rozwoju tej choroby lub innych badanych problemów. Jego wyniki muszą usprawiedliwiać jego konieczność przeprowadzenia na ludziach. 4. Podczas przeprowadzania eksperymentu należy unikać wyrządzania wszelkiego niepotrzebnego cierpienia oraz szkód fizycznych i psychicznych. 5. Żadnego z eksperymentów nie należy przeprowadzać tam, gdzie istnieje niejako odgórne przekonanie, że doprowadzi to do śmierci lub trwałego kalectwa z wyjątkiem takiej sytuacji, gdzie uczestnikiem eksperymentu jest lekarz, który dany eksperyment jednocześnie przeprowadza. 6. Stopień ryzyka związany z eksperymentem nigdy nie powinien przekraczać humanitarnego znaczenia problemu i korzyści, którego dotyczy eksperyment. 7. Należy poczynić odpowiednie przygotowania i zapewnić odpowiednie udogodnienia w celu ochrony uczestnika przed nawet odległymi możliwościami obrażeń, niepełnosprawności lub śmierci. 8. Eksperyment powinien być przeprowadzany wyłącznie przez osoby posiadające kwalifikacje naukowe. Na wszystkich etapach eksperymentu osoby, które go przeprowadzają lub są w niego zaangażowane, muszą wykazać maksymalną uwagę i profesjonalizm. 9. Podczas eksperymentu pacjent musi mieć zagwarantowane prawo do natychmiastowego zaprzestania oraz wycofania się z niego, jeśli jego zdaniem stan fizyczny lub psychiczny uniemożliwia kontynuowanie eksperymentu. 10. Podczas eksperymentu badacz odpowiedzialny za jego przeprowadzenie powinien być przygotowany do zakończenia go na każdym etapie, jeżeli względy zawodowe, sumienność i ostrożność w wymaganych osądach uzasadniają przypuszczenie, że kontynuacja eksperymentu może prowadzić do okaleczeń, niepełnosprawności lub śmierci.