Już przed urodzeniem wiadomo było, że chłopiec choruje na wrodzoną gruczolakowatość torbielowatą płuc typu II.
Filip przyszedł na świat w 37 tygodniu ciąży. Trafił od razu na oddział neonatologii, gdzie jego stan się drastycznie pogorszył. Torbiele wypełniły się płynem i zagrożenie, że pękną było duże, trafił więc na oddział intensywnej terapii dziecięcej. Zaczęły się badania, tomografie, przygotowanie do operacji. Płuca z torbielami się nie rozwinęły. Zdrowy był tylko prawy płat uciśnięty przez serce.
- Mieliśmy zakaz dotykania, głaskania – mogliśmy tylko patrzyć na naszego Synka. Milion urządzeń, monitorów…Serce pękało. Jednak byliśmy przygotowani. Dużo czytaliśmy o postępowaniu po urodzeniu. Wiedzieliśmy, że tak trzeba. - informują rodzice Filipa.
- 14 doba życia naszego Maluszka. O godz. 9.00 Filu jedzie na blok operacyjny, a my idziemy porozmawiać z lekarzem. Doktor Jabłoński siada z nami na korytarzu i mówi: „Proszę się przygotować na śmierć dziecka, bo ja nigdy nie przeprowadzałem zabiegu na tak obciążonym pacjencie”. Czujemy, jak wali się nam świat. Trzymamy się jednak jakoś do końca rozmowy. Potem jednak tama pęka. Doktor wstaje i odchodzi przygotować się do zabiegu, a ja wyję na korytarzu. Idziemy pod blok operacyjny. Operacja ma trwać godzinę. Dwóch chirurgów, anestezjolog i hematolog.
Po 3 godzinach wychodzi doktor Jabłoński i informuje nas, że wszystko jest w porządku. Wycięli górny lewy płat płuca. Filip jest stabilny. Wraca na OITD. - informują rodzice Filipa
Po operacji pojawiły się komplikacje
- Wchodzę na oddział, podchodzę do inkubatora i nie poznaję syna…Spuchnięty…wyglądał okropnie. Ale widzę, że kroplówka spłynęła i myślę sobie, że super. W końcu to już jedna kroplówka mniej. Ledwo zdążyłam tak pomyśleć – wchodzi lekarz i widzę przerażenie w jego w oczach. Wyrzucił nas wręcz do poczekalni. Zaczął się szum, ruch. Przychodzi do nas pani ordynator i przeprasza, ale jedna z pomp się zepsuła i kroplówka, która miała zejść przez dobę, zeszła w trzy godziny. Oczywiście, adnotacji o tym fakcie próżno szukać w karcie. Co?! Jak to?! Co dalej?! Roztrzęsieni, nie możemy uwierzyć w to, co słyszymy. - informują rodzice Filipa
Filip zmarł w 2018 roku
- 28.12.2018. Tę datę zapamiętam do końca życia. Nasz mały wojownik umarł, a mógł żyć. Wystarczyło, żeby lekarz w Szpitalu „Latawiec” w Świdnicy nas posłuchał. Filip miał przecież trzy z czterech objawów SEPSY (były to: ból brzucha, gorączka, ból stawów). Wystarczyło zrobić CRP, podać antybiotyk. Gdyby o godzinie 10.00 dostał antybiotyki – żyłby dalej. Gdyby był na oddziale i tam się zatrzymał – żyłby dalej, ponieważ dostałby tlen w czystej postaci od razu. - informują rodzice Filipa
Lekarz Arnold W. nie przyznał się do winy.
- Zestaw badań, wymienionych w zarzucie (…) jest ukierunkowany na posocznicę. Takiego zestawu nie można było zlecić przy takim wywiadzie, jaki podawali rodzice – stwierdził Arnold W.. Jego zdaniem dziecko nie było w takim stanie, by przyjąć je na oddział i wykonać takie badania. – Wykonanie takich badań w tym wypadku byłoby nieracjonalne. Dziecko było podejrzewane o niedobory odpornościowe - czytamy na portalu swidnica24.pl
red
oprc. swidnica24.pl/filipekkowal.pl
redakcja@walbrzych24.com
red
oprc. swidnica24.pl/filipekkowal.pl
redakcja@walbrzych24.com
Komentarze